Dionis Xhafa
Në plazh të Shëngjinit, një djalë i ri ka dalë prej shtëpisë,
jetim dhe shahet keq pse fatkeq, në një realitet që përditë kështu është,
e jetimin fati nuk e do, siç është gatuar kjo botë,
e mes plumbash ngeli viktimë e “të mëdhenjve” që edhe shtetin e bëjnë zap.
Musaeni është gjallësia e një rinie, që zgjidhje në jetën e vet nuk gjen,
në 28 mijë km katror, aq tokë, sa ditëlindja e një vendi të bukur, me fat të llahtahshëm,
ai është emblema, pse shumica nuk arrijnë dot të jetojnë në vend,
ikin e ikin, sikur të ketë ndodhur kijameti, tërmeti e tragjedia.
Duhet Shekspir, ndoshta Dante e Eskil për të dëshmuar realitet tragjik,
të një vendthi që pjell drogonj, që rriten e bëhen bisha, të rrezikshme,
e Musaenit në fund i mbetën plumbat, pak qindarka, i rënë në rërën e plazhit,
si personazh i Kymysë, shpirt i dëlrië pa faj që dergjet, e në xhep shndërrin monedha, me pamjen e Mbretëreshës Teutë.
BLOG 