Dionis Xhafa
Kaq e ftohtë është kjo Iliria, toka nga ku jam lindur, sa më duket e huaj sot,
e larg saj ndodhem tashmë, larg e larg, e sa më afër vij e afrohem, më zi e stëketërrë shoh,
Iliria qenka ftohur, kaq e vetmuar dhe e shkretë paska ngelur, sa nuk gjendet fjalë ta përshkruaj,
njerëzit këtu krejt në send qenkan kthyer, pa shpirt e zemër, pa ndjesi e mall ndër dete.
Italo i huaj, në këtë vend të mbuluar nga uji dhe detet, oqeanet ndër botë nuk e shpjegojnë dot këtë ftohtësi,
këtu është dimër, po dhe bën ftohtë, akull, nuk ka stinë tjetër, jo nuk gjendet,
është egërsirë dhe fryjnë erëra që të mpijnë, sa herë kujton se je kub’ a dërrasë e kalbur,
se atje lart ka katër stinë dhe bukuri të ndryshme, ndërsa këtu vetëm dimër dhe mërdhihje të përhershme.